ذكر مصيبت
سنتى در جهت احياى ياد و نام ائمه و مطرح نگه داشتن حادثه عاشورا.در اين برنامه،چه بصورت مقطع پايانى سخنرانى و موعظه و چه بصورت مستقل،حوادث كربلا وكيفيت شهادت امام حسين«ع»و ياران او و نيز امامان ديگر بصورتى سوزناك نقل می شودكه سبب تحريك عواطف و گريستن بر سيد الشهدا مىگردد.نقل حوادث بر اساس مقتلهاانجام میگيرد و شايسته است كه از منابع معتبر و شعرهاى خوب استفاده می شود تاموجب وهن به مقام معصومين و خاندان عصمت نگردد.
امام سجاد«ع»كه بيست سال به ياد عاشورا میگريست،می فرمود ياد شهادت فرزندان فاطمه چشمانم را پر اشك میكند: «انى لم اذكر مصرع بنى فاطمة الا خنقتنى لذلكعبرة»با اين حساب،ياد حادثه و يادآورى آن مظلوميتها خودش كافى است تا مستمعان را بگرياند و نيازى به آميختن دروغ يا نقل حرفهاى بی اساس در ذكر مصيبت و مرثيه خوانى نيست.
ذكر مصيبت،سبب تعميق نهضت حسينى و پيوند عاطفى و قلبى شيعه باسيد الشهداست و نقشه دشمنان اهل بيت را كه كوشش در محو جنايات خويش داشتند،نقش بر آب میكند و جامعه را هوادار اهل بيت و خصم ظالمان می پرورد.البته بايد ذاكران و مرثيه خوانان،هم شايستگى اين منصب حساس را داشته باشند وهم در محتواى مرثيه خوانى خود دقت داشته باشند و نصايح بزرگان را در آداب آن به كاربندند.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
